เย็นวันเสาร์-เช้าวันอาทิตย์
(Barcoad 9789742728809 คามิน คมนีย์ 192 หน้า / 310 g)
เย็นวันเสาร์- เช้าวันอาทิตย์ การันตีคุณภาพด้วยรางวัลนายอินทร์อะวอร์ด ประจำปี 2547
ประเภทสารคดีรางวัลยอดเยี่ยม ถ่ายทอดจากประสบการณ์โดยตรงของ
ผู้เขียนที่ได้บันทึกท่วงทำนองของชีวิตและโลกของนักวิ่ง...ด้วยเนื้อเรื่องที่มีสาระ และการใช้ภาษาในการเรียบเรียงเหมาะสมกับยุคสมัย รวมถึงบรรยากาศของเรื่องดี
ทำให้เกิดอรรถรสในการอ่าน เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้สารคดีคุณภาพเรื่องนี้ชนะใจ
กรรมการของเราได้เป็นอย่างดี เชื่อได้ว่าผู้อ่านจะได้รับความเพลิดเพลินหรรษา
อย่างแน่นอน
เย็นวันเสาร์- เช้าวันอาทิตย์ การันตีคุณภาพด้วยรางวัลนายอินทร์อะวอร์ด ประจำปี 2547
ประเภทสารคดีรางวัลยอดเยี่ยม ถ่ายทอดจากประสบการณ์โดยตรงของ
ผู้เขียนที่ได้บันทึกท่วงทำนองของชีวิตและโลกของนักวิ่ง...ด้วยเนื้อเรื่องที่มีสาระ และการใช้ภาษาในการเรียบเรียงเหมาะสมกับยุคสมัย รวมถึงบรรยากาศของเรื่องดี
ทำให้เกิดอรรถรสในการอ่าน เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้สารคดีคุณภาพเรื่องนี้ชนะใจ
กรรมการของเราได้เป็นอย่างดี เชื่อได้ว่าผู้อ่านจะได้รับความเพลิดเพลินหรรษา
อย่างแน่นอน
และกรณีบันทึกสองเท้า ตัวผมขอคัดบทความจากเพจมาดังนี้
.......
ไม่เคยนึกครับว่าการวิ่งจะทำให้เกิดการตัดสินใจอะไรแบบนี้ได้
เพื่อนๆ หลายคน(ส่วนใหญ่)ที่ทราบข่าว พูดกับผมด้วยประโยคที่คล้ายๆ กันว่า
"ยินดีด้วยนะ"
"ยินดีด้วยนะ"
ผมฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ ที่ได้รับกำลังใจและมั่นใจกับการตัดสินใจของตัวเองมากขึ้น ทั้งๆ ที่ลึกๆ แล้ว ผมรู้สึกเสียใจมากเช่นกัน
ผมมีความผูกพันมากมาย รัก และภูมิใจที่ได้ มีส่วนรวมกับทุกๆ คนในหน่วยงานที่ได้สร้างสรรค์ผลงานที่เป็นประโยชน์กับสังคมและประเทศชาติมากมายแห่งนี้ ที่สำคัญผมได้เรียนรู้และพัฒนาตัวเองทุกๆเรื่องที่นี่จนมีวันนี้ได้
ผมเคยมุ่งมั่นที่จะแสดงให้ทุกคนเห็นว่า คำว่า"ไม่มีเวลา" ไม่ใช่ข้ออ้างของการไม่ออกกำลังกาย แต่เป็นเพราะว่าเราแบ่งเวลาไม่เป็นต่างหาก
ถึงวันนี้ก็ยังเป็นจริงอยู่ครับ ว่าเราสามารถรักษาสมดุลย์ของทุกเรื่องที่จำเป็นในชีวิต กับการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพที่ยั่งยืนได้
เพียงแต่ผมบังเอิญโชคดีที่อาจจะได้รับโอกาสที่จะได้ทำเรื่องเกี่ยวกับการวิ่ง/การออกกำลังกายตามความใฝ่ฝันของตัวเอง ที่อาจทำให้ต้องมีผลกระทบกับภาระหน้าที่หลักที่มีความรับผิดชอบสูงขึ้นเรื่อยๆ
เพียงแต่ผมบังเอิญโชคดีที่อาจจะได้รับโอกาสที่จะได้ทำเรื่องเกี่ยวกับการวิ่ง/การออกกำลังกายตามความใฝ่ฝันของตัวเอง ที่อาจทำให้ต้องมีผลกระทบกับภาระหน้าที่หลักที่มีความรับผิดชอบสูงขึ้นเรื่อยๆ
จริงๆ ต้องขอบคุณหน่วยงานที่ได้พยายามช่วยหาทางให้ผมยังสามารถทำทั้งสองอย่างไปพร้อมๆ กันเหมือนเดิมได้ แต่ผมเป็นคนตัดสินใจเองครับเพื่อความเหมาะสมและไม่เป็นการรบกวนทุกๆ ฝ่าย
ญาติๆ และคนใกล้ชิดของผมรู้สึกเป็นห่วงและเสียดายความมั่นคงในหน้าที่การงานที่ผมสร้างมากว่า 16ปี ผมก็เสียดายมากเช่นกันครับ :)
แต่คุณค่าของสิ่งดีๆ ที่ผมยอมสละไป ยิ่งมีค่ามากเท่าใด นั่นหมายความว่าสิ่งที่ผมเลือก(แม้จะยังไม่มีอะไรแน่นอน แต่) ก็น่าจะมีคุณค่าสำหรับผมไม่น้อยไปกว่ากันเลย
และผมจะตั้งใจทำตัวให้เป็นประโยชน์กับส่วนรวมให้มากที่สุด เช่นเดียวกับแนวทางที่เคยได้เรียนรู้และร่วมกันทำมาที่องค์กรแห่งนี้ด้วย
และผมจะตั้งใจทำตัวให้เป็นประโยชน์กับส่วนรวมให้มากที่สุด เช่นเดียวกับแนวทางที่เคยได้เรียนรู้และร่วมกันทำมาที่องค์กรแห่งนี้ด้วย
ขอขอบคุณทุกๆ คน เพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง ที่ เนคเทค สวทช. และคนอื่นๆ ที่ได้เคยรู้จัก และเกี่ยวข้องทุกท่าน ผมจะกลับมาเยี่ยมเยียนแน่นอน จริงๆ ผมก็ยังไม่ได้ปิดโอกาสที่กลับมาทำงานในสายงานนี้นะครับ อย่างน้อยก็คงยังสอนหนังสือ สอบวิทยานิพนธ์ สอนภาษาญี่ปุ่น รับบรรยาย ที่ปรึกษา ฯลฯ (ติดต่อได้ครับ^^)
และต้องขอขอบคุณผู้สนับสนุนทุกๆ ท่าน ไม่ว่าในรูปแบบใดๆ (ขออภัยที่ไม่ได้เอ่ยนามทั้งหมด) ที่ทำให้ผมกล้าตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตครั้งนี้ครับ
24 มี.ค. 2560
.....
คือตัวผมพบว่า 2 กรณีนี้น่าจะคล้ายกันซึ่งเกิดจากอย่างหนึ่งที่มีเหมือนกันคือเรื่องการวิ่ง
โดยกรณีคุณคามินเดิมทีเป็นข้าราชการ ท่านมีความฝันอยากเป็นนักเขียน แต่แล้วจู่ๆ ท่านก็ออกไปวิ่งแข่งมาราธอนแบบไม่เคยฝึกซ้อมมาก่อน ซึ่งนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความสนุกในการเปลี่ยนชีวิตของท่านตลอดไป ตัวผมอ่านหนังสือเล่มนี้รวดเดียวจบ ท่านเขียนสนุกได้สาระด้วย
ส่วนกรณีบันทึกสองเท้าตัวผมอ่านตามบทความดังกล่าวเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น