⭕ กว่า 2 สัปดาห์มาแล้วที่ครูวิ่งวันละ 40-45 กิโลเมตร ไม่สนใจสภาพอากาศ เป็นอย่างไรบ้างครับ
🔶 ตั้งแต่เริ่มต้นมาจนถึงวันนี้ ถ้ามองการวิ่งอย่างเดียว รู้สึกว่าตัวเองล้าไปมากเลย แต่ในด้านความรู้สึก คือ ระยะทางยิ่งใกล้เข้าไปละ
แม้การระดมทุนรับบริจาคอาจไม่เต็มที่เท่าที่ควรนัก แต่กติกาชีวิตผม คือ ทำอะไรแล้ว ทำให้เต็มที่ ดีที่สุด
======================================
⭕ วันที่ออกจากสนามศุภชลาศัย 30 กรกฎาคม วันนั้นมีนักวิ่งมาส่งเยอะ ตื่นเต้นกับจุดเริ่มต้นแค่ไหนครับ
🔶 วันนั้นผูกเชือกรองเท้า รู้ละขาคู่นี้ต้องมีอย่างต่ำ 750 กิโลเมตร ฮะฮ่า (หัวเราะ) เรียนกันตรงๆ วันนี้มาถึงละ ผมไม่คิดว่าอะไรจะเป็นปัญหาที่สำคัญอีกแล้ว แม้ว่าขั้นตอนการเตรียมงาน เรามีอุปสรรคหลายด้าน
ตอนเริ่มทำโครงการนี้ มันมีความเป็นไปไม่ได้ต่างๆ เต็มไปหมด
วิ่งกรุงเทพฯ ไปพะเยา วิ่งไปผ่านกี่จังหวัด
แต่พอถึงตอนเช้าตรู่ของวันแรก ผมเลิกคิดไม่สนใจอะไรแล้ว มีความรู้สึกอย่างเดียว คือ "ฉันต้องก้าวไป" รวมพลังจากตัวเองนี้แหละ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นต่อการตัดสินใจครั้งนี้จะผมรับไว้เอง ถึงเวลาต้องวิ่งด้วยหัวใจ (ตอบด้วยเสียงสั่นเครือ)
======================================
⭕ ผ่านมากว่า 2 สัปดาห์แล้ว ลองเล่าอุปสรรคที่เจอจริงระหว่างทางสักเรื่องครับผม
🔶 ที่ชัดเจนเลย คือ ร่างกายตัวเอง ตลอดการวิ่งทุกวัน ใจผมลึกๆ ยังรู้สึกเหมือนตอนวัยหนุ่ม กระตือรือร้น คึกคักอยากไปข้างหน้า แต่ว่าทางร่างกายกลับไม่ใช่แบบนั้นแล้ว
เพราะเวลาที่เราลงไปปฏิบัติจริงๆ ผมไม่ได้แข็งแรงเหมือนเดิม เราไม่ใช่สถาวรคนเดิม มีการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ความล้าสะสมที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน วิ่งคาบเช้า คาบเย็น ห่างกันไม่กี่ชั่วโมง เมื่อก่อนไม่เป็น แต่ตอนนี้เป็น ใจ…ผมไม่ท้ออยู่แล้ว แต่กาย…ที่เจอปัจจัยเรื่องความเหนื่อยเข้าทุกๆ วัน อากาศที่ไม่แน่นอนเลย ยิ่งเป็นบททดสอบความหนักแน่น ความมุ่งมั่นของตัวเอง
======================================
⭕ วันที่ 10 ของวิ่ง ผ่านระยะไหนไปแล้วครับ
🔶 ผ่าน 445 กิโลเมตรไปแล้วครับ *หมายเหตุบทสัมภาษณ์นี้เกิดขึ้นช่วงค่ำวันที่ 10 สิงหาคม 2560 ปัจจุบันครูดินแตะ 600 กิโลเมตรแล้ว !!
======================================
⭕ เผื่อใครยังไม่ทราบ เฉลี่ยแล้วครูดินวางแผนวิ่งวันละกี่กิโลเมตร
🔶 ต้องวิ่งให้ได้วันละ 40 กิโลเมตรถึงจะไปถึงพะเยาในวันที่ 19 สิงหาคมนี้ แต่เมื่อวานนี้ (วันที่ 9 ส.ค.) วันเดียวผมวิ่งไป 49 กิโล
======================================
⭕ ในชีวิตนักกีฬาเคยวิ่งระยะสะสมต่อสัปดาห์มากขนาดนี้ไหมครับ
🔶 ไม่เคยเลยครับ…. (นิ่งคิด) สมัยติดทีมชาติลงมาราธอนซีเกมส์ ซ้อมวิ่งมากที่สุด คือ 32 กิโลเมตร วิ่ง Long Run ตามตารางไม่เกิน 4 ครั้ง ครั้งนี้ถือว่าผมเรียกร้องจากร่างกายมากที่สุดก็ว่าได้
======================================
⭕ ในฐานะโค้ช พอจะประเมินได้ไหมว่า ร่างกายตอนนี้เต็มร้อย ให้กี่เปอร์เซ้นต์ครับ
🔶 90% ครับ (ตอบทันที) แต่ช่วงสัปดาห์แรกที่ครูวิ่งออกจากกกรุงเทพฯช่วงนั้นเอาเรื่องมาก ร่างกายตกไป 70-75% ได้ทีมน้องๆ เจ้าหน้าที่กายภาพบำบัดสละเวลามาคอยดูแล ทำให้ร่างกายกลับมาฟื้นสภาพปรกติได้มาก ผมไม่ประมาท Listening Body ฟังเสียงร่างกาย
======================================
⭕ ดูรูปในเพจ หลายรูปไม่ใช่ผงเข้าตาใช่ไหมครับ ที่เห็นตาแดงๆ
🔶 ไม่ละครับ วิ่งไปน้ำตาคลอ ผมเป็นนักกีฬาวิ่งที่ค่อนข้าง
อ่อนไหวง่ายกับกำลังใจ ยามที่ได้รับความเห็นอกเห็นใจ ความมีน้ำใจ เรื่องราวที่ประดังเข้ามา มันเก็บไว้ไม่อยู่จริงๆ ร้องไห้ได้ร้องเลย (หัวเราะ)ผมเก็บความปิติตื้นตันใจไว้ไม่อยู่
======================================
⭕ ขออนุญาตอวยพรวันเกิดย้อนหลัง ต้นเดือนที่ผ่านมา ปีนี้ฉลองวันเกิดกับสายฝนและเปลวแดด
🔶 ขอบคุณวันเกิดปีที่ 55 ปรกติผมเองไม่ค่อยให้ความสำคัญกับวันเกิดเท่าไหร่ เท่าที่จำได้ชีวิตที่ผ่านมาอะไรที่คาบเกี่ยวกับวันเกิด ผมจะต้องซ้อมวิ่ง ไม่ก็สอนวิ่ง ทำงานบรรยายเกี่ยวกับการวิ่งตลอด เรียกว่าลืมวันไป
แต่พาตัวเองมาวิ่งกลับพะเยาอยู่ตอนนี้ คนวัยนี้แล้วพอนึกว่าวันเกิดตัวเองยังวิ่งได้ ยังวิ่งได้ดี ทำสิ่งที่รัก เป็นเรื่องที่มีความสุขเหลือเกิน
======================================
⭕ แซวครูดินหน่อยนะครับ 55 เหมือน 25 ยังกล้าทำเรื่องที่ท้าทาย
🔶 ปฏิเสธไม่ได้ว่า การทำก้าวครูดินครั้งนี้ ก็มีหลายฝ่ายที่เอาใจช่วยและอีกหลายฝ่ายที่คิดว่าคนอายุเท่าผม มันจะมาบ้าบออะไรตอนนี้ มาวิ่งริมถนนไปทำไม ?
ความคิดที่เกิดขึ้นอย่างซื่อตรง ผมอยากตอบว่าถึงวันนี้ภารกิจนี้
"มันใหญ่เกินกว่าผมจะมานึกถึงตัวเอง" หรือมาคิดว่าคนอื่นจะคิดกับเราอย่างไร ครูดินเห็นว่าตัวเองเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จในชีวิตมากมาย แต่มีความสุขในชีวิตกับเขาแล้ว ทุกวันที่วิ่งถือเป็นกำไรชีวิต เชื่อไหมได้เจอคนที่เพิ่งทราบโครงการ เพิ่งมารู้จักกัน เขาเข้ามาให้กำลังใจ เอ่ยปาก มาขอจับมือ
======================================
⭕ ทีมที่เคลื่อนที่ไปก้าวครูดินในวันนี้มีกี่ท่านครับ
🔶 12 ชีวิตครับ หลายคนทุ่มเทกันมาก ไม่อยู่หน้างานก็ยังตามประสานงานให้ ครูดินขอขอบคุณที่เราอยู่กันเป็นครอบครัว
======================================
⭕ พี่นง-ทนงศักดิ์ ศุภทรัพย์ เคยวิ่งจากกรุงเทพฯ-ไปดอยตุงในปี 2549
พี่นงเล่าว่า ทุกๆ การวิ่งระยะไกล ย่อมได้ค้นพบและทบทวนตัวเอง รู้ซึ้งถึงจิตใจ ครูดินพบความหมายอะไรจากการวิ่งครั้งนี้บ้างนอกจากระยะทาง
🔶 ครับ…เป็นทุกคน นักวิ่งระยะไกล เราได้อยู่กับตัวเอง เราได้พานพบมิตรสหายทั้งเก่าและใหม่ เราได้ร่วมใช้ชีวิตกับคนใกล้ตัวที่คุ้นเคย
ด้วยระยะทาง เวลา และปัญหา ทำให้เรายิ่งได้รู้คุณค่าของความรักความห่วงใยที่เรามีให้กัน
คนเรามีความสุขร่วมกันเป็นเรื่องธรรมดา แต่หากมีความทุกข์อุปสรรคแล้วยังมีกันและกันมันจะพิเศษ พวกเขาเสียสละเวลาครอบครัว การงาน เสียสละวันลากิจ และทุนทรัพย์เพื่อมาตากแดด ตากลม อยู่กินข้าว กินน้ำริมถนนกับผม อยากเห็นผมไปได้ไกลที่สุด อยากเห็นสนามกีฬาของเด็กๆ เป็นจริง
🔶 และเวลาส่วนใหญ่ของ 10 วันที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่ผมได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ผมมาทำตรงนี้ได้ตัดฉับบทบาทหน้าที่ต่างๆ ทั้งหมด
ไม่คิดว่าวันนี้ต้องเป็นใครหรือทำอะไรเลย นอกจากตื่นมาก็วิ่ง ค่ำมาก็นอน ตื่นมาอีกวันก็วิ่ง
พาตัวเองไปบนถนนที่เราไม่รู้ว่าแต่ละวันจะเจออะไร เหนื่อยนะเหนื่อยแน่ แต่ยิ่งวิ่งความคิดก็ยิ่งโล่ง มันให้สภาวะที่ปลอดโปร่งเบาสบาย ทำให้ได้ทบทวนตัวเองหลายเรื่อง คนน่าจะหาเวลามาอยู่บนเท้าตัวเองแบบนะ ถ้ายังมีปัญหาอะไรหนักหนา การวิ่งจะช่วยบอกใบ้ถึงการมีชีวิตอยู่ เพราะการวิ่งทางไกล ทำให้เห็นมารในตัวเราด้วย
======================================
⭕ ทางไกล ทำให้เห็นมารในตัวเราด้วย คือ
🔶 (พูดซ้ำ) วิ่งทางไกล ทำให้เห็นมารในตัวเอง มาร คือ ความรู้สึกในทางที่ติดลบ ทัศนคติในทางที่ไม่ดีนัก ต่อหลายๆ เรื่องราว พอมีระยะทาง ความเหนื่อย บาดแผล น้ำตา ทำให้นักวิ่งเช่นผม แม้จะวิ่งมาไม่น้อย แต่อานิสงส์การวิ่งไกลครั้งนี้ คือ การได้ขัดเกลาตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการตกเป็นทาสความคิด เราด่วนตัดสินคนอื่นไปก่อนล่วงหน้า อคติที่เป็นพิษ เป็นธรรมดาของคน ที่หวังว่าเราจะเป็นคนที่สงบเยือกเย็นขึ้น
เป็นร่มไม้เย็นๆ ไม่ใช่เป็นถ่านไฟกรุ่นที่มอดไหม้จนเป็นผงถ่าน
750 กิโลเมตร ครูได้เห็นมาร สู้กับมารจากการวิ่ง
======================================
⭕ ถ้าพรุ่งนี้ตื่นเช้าแล้ววิ่งถึงกว้านพะเยา เส้นชัยครูดินอยู่ที่ไหนครับ
🔶 คณะของเราจะวิ่งเข้าไปสักการะอนุสาวรีย์ "พ่อขุนงำเมือง" ที่จังหวัดก่อน หลังจากนั้นวันเสาร์ที่ 19 สิงหาคมจะวิ่งผ่ากลางเมืองพะเยาบ้านเกิดผม
ขบวนจะไปสิ้นสุดวิ่งรอบสุดท้ายที่สนามกีฬา "โรงเรียนพะเยาพิทยาคม" เป็นที่ผมเรียนจบมา ลูกหลานพะเยานักกีฬาวิ่งคนนี้มาจาก
ดินที่นั่น วันนี้ดินกลับไป ที่นี่จะสนามกีฬาที่ได้มาตรฐาน เพื่อประโยชน์ของลูกหลานและชุมชนท้องที่ได้เข้ามาใช้ได้ นั่นเป็นภาพที่ผมฝันเห็นตลอดการวิ่งครั้งนี้
***อัพเดตล่าสุดในวันที่ *14 ส.ค. 60 เวลา 15:00 น. อยู่ที่ 1,932,730.96 บาท แต่เข้าใจด้วยธารน้ำใจที่หลั่งไหลมา ตัวเลข
ของวันที่ 15 สิงหาคมน่าใกล้เคียงหรือแตะ 2 ล้านบาทแล้ว – ผู้สัมภาษณ์
======================================
🔖ร่วมบริจาคได้ที่บัญชีสะสมทรัพย์
ธนาคารกรุงเทพ สาขาแฟชั่นไอส์แลนด์
ชื่อบัญชี "ก้าวทุกก้าว เหงื่อทุกหยด สู่มาตุภูมิ สร้างสนามกีฬาเพื่อมวลชน
เลขที่บัญชี 865-0-70299-9
🏷️เงินบริจาคนำไปหักลดหย่อนภาษีได้ 2 เท่า
ตามเงื่อนไขสรรพากร โดยแจ้งพร้อมส่งหลักฐานการโอนเงิน
เพื่อขอรับใบเสร็จได้ที่ inbox แฟนเพจ ก้าวครูดิน
💟 ขอขอบคุณ : ทนงศักดิ์ ศุภทรัพย์ ,คุณกระแต-ชลธิชาและครอบครัวสถาวร รันนิ่ง คลับ
ขอบคุณทุกไลค์ | คอมเม้นต์ | หวังเป็นอย่างยิ่งว่าบทความนี้
จะมีประโยชน์สำหรับโครงการและเพื่อนนักวิ่งนะคร้าบบบ
แชร์เป็นกำลังใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น