สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนอย่างมากในโปรแกรมนอกจากการออกกำลังกายที่ต้องเปลี่ยนให้เข้ากับชนิดกีฬา
คืออาหาร..
อย่างที่ทราบกันดีสายกล้ามจะเน้นอาหารโปรตีนเป็นหลักเพื่อสร้างกล้ามเนื้อ อาหารหลักในช่วงเพาะกายของผมก็คือโปรตีนจากเนื้อสัตว์เป็นหลัก
แต่พอเปลี่ยนสายมาเป็นวิ่งต้องเน้นพลังงาน เพื่อให้วิ่งได้ไกลอาหารส่วนมากเลยเป็นคาร์โบไฮเดรต ผักผลไม้เพื่อให้ได้วิตามิน ส่วนโปรตีนจากเนื้อสัตว์ก็ยังทานอยู่บ้างแต่ในปริมาณน้อยลงมากๆ และเน้นเฉพาะเนื้อสัตว์ที่ย่อยง่าย
โปรตีนในการซ่อมแซมจะเน้นโปรตีนจากพืชแทน เช่น นมถั่วเหลือง พืชตระกูลถั่วต่างๆ
สิ่งที่ผมรู้สึกกับร่างกายได้ในช่วงสองปีที่ผ่านมาก คือ.. ผิวพรรณดีขึ้น ของเสียในร่างกายน้อยลง ดูได้จากกลิ่นเหงื่อ ตอนที่เพาะกายทานโปรตีนจากเนื้อสัตว์เยอะ เหงื่อจะมีกลิ่นค่อนข้างแรง ต่างจากตอนวิ่งที่ทานเนื้อสัตว์น้อยลง
ตอนนี้ผมทานอาหารตามปกติ 3 มื้อ
ปริมาณอาหารขึ้นอยู่กับกิจกรรมที่ทำในแต่ละวัน
วันไหนใช้งานหนักอย่างเช่นวันวิ่งยาว จะทานแป้งเยอะกว่าปกติ ช่วงไหนโอเวอร์เทรน จะทาน bcaa และนมถั่วเหลืองมากเป็นพิเศษ ดื่มน้ำเยอะในระหว่างวัน
วิ่งบวกกับอาหารสุขภาพ ทำให้ร่างกายอ่อนเยาว์ได้จริง นักวิ่งจึงควรใส่ใจกับอาหารให้เท่ากับหรือมากกว่าโปรแกรมวิ่ง เพราะร่างกายที่ใช้งานหนักต้องการ การดูแลเอาใจใส่มากเป็นพิเศษ
ร่างกายเหมือนรถยนต์ครับ ขับอย่างเดียวไม่ดูแลรักษาไม่เปลี่ยนน้ำมันเครื่องน้ำมันเกียร์ ถามว่าขับได้ไหม ขับได้..
แต่ขับไม่ดี อายุการใช้งานสั้นและเสี่ยงเครื่องน็อคกลางทาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น