วิ่งยังไงไม่ให้เหนื่อยง่าย

อ่านมาหลายตำรา ผ่านตามาหลายคลิป วิ่งแล้ว ‘ไม่เหนื่อย’ ไม่มีจ่ะ. มีแต่วิ่งแล้วสนุกบนความเหนื่อยหอบ ถ้าทำได้แล้ว จะดีวันดีคืน
.

เคล็ดลับคือ “ฝึกปรือระบบหายใจ”
.
หัวใจของการวิ่งที่ดี คือ กล้ามเนื้อแข็งแรง ลมหายใจมั่นคง ย่อยให้เข้าใจง่าย แต่ยิ่งง่ายก็ยิ่งลืม มี 2 ข้อมาแบ่งปัน
.
1) ทุกการวิ่งที่ดีลมหายใจจะสบาย เพราะมีอ๊อกซิเจนไหลเวียนหล่อเลี้ยงสมองและกล้ามเนื้ออย่างทั่วถึง

• ชอบที่ครูกรีฑาญี่ปุ่น เขาปูพื้นฐานให้นักวิ่งประถมตัวน้อยอย่างเรียบง่ายแต่ลึกซึ้งว่า

• “เป็นนักวิ่งให้ฝึกสูดลมหายใจเหมือนได้เจอกลิ่นหอมสดชื่นจากดอกไม้”

• หายใจเข้า-ออกให้ลึกและประณีต … เพราะการหายใจประหนึ่งเป็นศิลปะของกีฬาและนักสู้

2) พยายามหายใจด้วยท้อง อุปกรณ์ชิ้นพิเศษที่ติดตั้งมาแล้วเสร็จสรรพแต่มันยังไม่ถูกปลดล็อคเปิดใช้งาน

มีวิธีฝึกใช้ดังนี้

•ให้นอนหงายราบกับพื้น
• วางหนังสือหนึ่งเล่มบนหน้าท้อง (ไม่แนะนำพจนานุกรม-มุกอะ)
• เมื่อหายใจ-เข้าถูกวิธีหนังสือจะเคลื่อนขึ้น
• หายใจ-ออกถูกวิธีหนังสือจะเคลื่อนลง
• ลองหลับตาจำความรู้สึกและสัมผัสนี้ไว้ไปใช้ตอนเริ่มวิ่ง “หนังสือบนหน้าท้อง”

เย่ ! เหนื่อยน้อยลงแล้ว
.
โน้ตไว้นิด เรื่องนี้เรียนรู้กันได้ ทว่าไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอกนะ เพราะเป็นไปตามธรรมชาติของแต่ละบุคคล แต่สรุปได้ว่าร่างกายมนุษย์มหัศจรรย์ปรับตัวได้อย่างเหลือเชื่อ เพียงทำซ้ำแล้วหมั่นสังเกต

เพราะบางคลิ๊กจะเป็นจุดเปลี่ยนการวิ่งของเราเลยละ

#
บางส่วนจากหนังสือวินเทจ “วิ่งในไทย” ระย้าทิพย์ สุวรรณมาลัย แองเจล แจ็ค แฮงเจล พิมพ์ครั้งแรก 1983 ภาพ : to die for, บางแสน42 เรียบเรียงโดย ©bui_montri