ss-เขียนเอง

วันอังคารที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

ไพชยนต์ เจนช่าง บทที่ 1

#1

"ผมเริ่มซ้อมวิ่งตอนอายุ 34 เล่นบอลบ้างแต่ชีวิตส่วนใหญ่ต้องทำงาน ฐานะทางบ้านไม่มั่นคงการออกไปซ้อมวิ่งมันเปลืองเวลาทำงานพอสมควร สมัยก่อนผมทำงานเป็นลูกจ้างอู่ซ่อมรถบรรทุก ผมชอบอยู่กับเครื่องยนต์ ซ่อมนู่นนี่บ้าง ของใช้ในบ้านเสียก็ได้ผมนี่ล่ะเป็นฮีโร่ (หัวเราะ) มันเป็นอาชีพที่ผมยึดเอาไว้ทำกินมาตั้งแต่วัยรุ่นจนทุกวันนี้ เลิกงานมาเหนื่อยๆพอได้ออกวิ่งแล้วมันรู้สึกดีเป็นบ้าเลยนะ ความเครียดหายไปกินข้าวอร่อยขึ้น

" วิ่งสนามจันทบุรีมินิฮาล์ฟมาราธอนปี 2549 ครั้งแรกผมใช้เวลาวิ่งไป 39 นาที ดีใจมากน้ำตาไหลเพราะเราซ้อมหนักมากแล้วมันก็ได้ถ้วยรางวัล ที่นี้ล่ะก็กลายเป็นคนบ้าซ้อม ฝนตกแดดออกผมก็วิ่งทุกวัน

"6 ปีที่แล้วผมอยากมีเวลาให้กับการวิ่งมากขึ้น อายุมันมากขึ้นเรื่อยๆ บางวันงานหนักทำต่อเนื่องแล้วมันไม่มีแรงวิ่งก็รู้สึกไม่สนุกเลยกัดฟันคุยกับเมีย เราสองคนตกลงใจเอาเงินเก็บออกไปเปิดอู่เล็กๆชานเมืองจันทบุรี มันก็พออยู่ได้ดีขึ้นเพราะช่วงแรกเจ้านายเก่าเข้าใจและเมตตาเรามากก็ส่งลูกค้ามาให้เป็นประเดิมจนอยู่รอดช่วงแรกมาได้ ช่วงนั้นงานยังไม่ลงตัวก็งดวิ่งงดซ้อมไปสักพัก เพื่อนและคู่แข่งในสนามก็ดีใจที่ไม่เห็นเราไปพักนึง ฮ่าๆๆๆๆๆ

"เรื่องแข่งแล้วแต่ว่าช่วงที่เวลามันลงตัว ผมก็ซ้อมและแข่งเสมอๆ ส่วนมากอยู่แถบภาคตะวันออกเสียมากแต่ถ้าเป็นงานใหญ่ๆในกรุงเทพจะเข้าตลอดเพราะงานมันจะรวมเอาคนเก่งๆมาไว้ในสนาม สมัยนั้นห้าว ผมสู้ทุกก้าวเพราะวิ่งแล้วสนุกแต่เดี๋ยวนี้คิดเยอะขึ้น ไม่ใช่อะไรหรอกอีกไม่กี่ปีก็จะห้าสิบมีเรื่องให้ห่วงเยอะ อย่างน้อยก็ต้องฟื้นไปทำงานให้ไวเพราะปากท้องก็สำคัญ

"อายุเรามากขึ้น การซ้อมต้องละเอียดกว่าหนุ่มๆ เรื่องพักเรื่องความเร็วต้องทำให้สัมพันธ์กัน ผมอยากรักษาความเร็วให้อยู่ไปนานๆนะ แต่อายุมันเพิ่มขึ้นทุกวันๆซึ่งไม่รู้ว่ามันจะร่วงโรยเมื่อไรแต่อย่างน้อยเราไม่เอาเวลาพักไปสังสรรค์มากนักก็มีเวลาฟื้นสภาพมากพอที่จะกลับมาซ้อมวิ่งสนุกๆได้แล้ว ที่สำคัญพยายามนอนไม่เกินสี่ทุ่มและตั้งใจว่าตื่นมาซ้อมตอนเช้าให้ได้

"ทุกตีสี่ผมจะวิ่งตามตารางหลักของตัวเองที่วางแผนไว้ ก่อนออกจากบ้านก็กวาดถู เตรียมงานอู่ หาอะไรรองท้องสักครึ่งชั่วโมงจากนั้นขี่มอเตอร์ไซด์ไปวิ่งที่สนามกีฬาในเมือง คาบเช้าส่วนมากเน้นที่ระบบความเร็วความคล่องตัว ส่วนคาบเย็นก็วิ่งผ่อนคลายสบายๆ กับดูแลนักกีฬาเด็กๆให้ฝึกซ้อมวิ่งอย่างมีหลักการที่ดี ปลอดภัยจากอาการบาดเจ็บและมีทัศนคติต่อกีฬาวิ่งที่ดีเพื่อสนับสนุนชีวิตของพวกเขาในอนาคต

"ผมคิดว่าตอนเช้าเป็นเวลาอิสระสำหรับการวิ่งมากกว่า เพราะตอนเย็นๆเราเจอคนเยอะมากจนบางครั้งอาจไม่ได้วิ่งตามแผนที่วางไว้ก็ได้ "

...............

#ไพชยนต์oเจนช่างปีนี้อายุ47ปี

:::นักวิ่งคนไทยลำดับที่ 3 ในงานบางแสนมาราธอนด้วยเวลา 2:48:41 ชั่วโมง
:::คิงคองตัวที่ 8

ไทยรันเสนอมุมของนักวิ่งธรรมดาที่ใช้รูปแบบซ้อมและชีวิตปกติไม่ซับซ้อนแต่สามารถใช้วิธีซ้อมและการดูแลร่างกายที่ดีจนทำเวลามาราธอนได้เร็วจนหลายๆคนต้องอึ้ง

พรุ่งนี้ไทยรันจะมาแนะนำวิธีซ้อมเบาๆของนักวิ่งวัย 47 ปีคนนี้เพิ่มเติม

#ThaiRunฮับความสุขนักวิ่ง
|คิดถึงเรื่องวิ่ง คิดถึงไทยรัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น